Testen van medische textielproducten
Tot de medische textielproducten behoren elastische textielen voor drukverband, rigide systemen zoals gipsverband, wondzorgmateriaal, chirurgisch textiel (kleding voor het medisch personeel en doeken voor het afdekken van patiënten) en zelfs chirurgisch hechtmateriaal.
Wondverzorging
Textiel wordt voor vele medische toepassingen gebruikt. Hierbij gaat het van verband- en wondzorgsystemen, verschillende hechtmaterialen, implantaatstructuren op textielbasis (bv. hernianet) tot afdekking en kledij voor de operatiezaal. Als materialen komen natuurlijke en synthetische stoffen maar ook actief ademende film en materiaalcombinaties voor. De veelheid aan materialen en producten in deze branche vereist een groot spectrum aan materiaal- en functietests.
Afroltests op gaasverband
Bij het afrollen van gaasverband komt het vaak voor dat vezels blijven hangen aan de volgende wikkeling en daardoor niet makkelijk loslaten. Dit is te vermijden, daarom is het nodig de afrolkracht te meten. Hiervoor wordt een ZwickRoell materiaaltestmachine een met een nominale kracht van 10 kN gebruikt, samen met een motoraangedreven afroleenheid. Het proces wordt gestuurd met een speciaal aangepast testprogramma in de ZwickRoell testXpert II testsoftware.
Deze opstelling kan eveneens voor tests op pleisters worden gebruikt.
Meten van de adhesiekracht van pleisters
DIN EN 1939 beschrijft hoe de kleefkracht van plakband bepaald wordt. Om de adhesiekracht van pleisters of andere zelfklevende medische producten te meten, worden deze tijdens de test van een metalen plaat getrokken. Dit kan gebeuren onder verschillende hoeken.
De daarbij gemeten krachten kunnen tot zeker 20 keer hoger zijn dan deze tussen huid en pleister. Daarom testen de fabrikanten van klevende producten de kleefkracht op natuurlijke huid zodat ze ook het pijngevoel en eventuele huidirritatie mee kunnen evalueren.
Testen van chirurgisch textiel ter preventie van infecties
Een verdere toepassing van medisch textiel draait om de preventie van infecties bij ambulante of in-hospital ingrepen. Herbruikbare of wegwerp textielen voor kledij, afdekdoeken of maskers moeten deze infecties verhinderen bij zowel artsen als patiënten.
In de normen EN 13795 en EN 14863 worden aan de fabrikanten richtlijnen gegeven, en wordt nu toegelaten textiel voor de operatiezaal volgens dezelfde eisen te produceren als medische hulpmiddelen.
Ook in deze afdelingen worden nieuwe functies en materialen gebruikt, die voor introductie op de markt gecertificeerd moeten worden en dus onderworpen worden aan kwaliteitscontrole. Een centraal bestanddeel van de EN 13795 zijn de testmethoden voor het meten van producteigenschappen zoals scheursterkte op textiel voor de operatiezaal in droge en natte toestand. Gedurende trektests in langs- en dwarsrichting op materialen of naden wordt de belasting op het textiel gesimuleerd die optreedt tijdens het gebruik.
Testen van medisch vlies
Deze materialen worden vaak gebruikt bij de verzorging van wonden en als onderdeel van verband, voor inspuitingen als desinfectiedoekje of bij fysiotherapeutische behandelingen. Ze maken deel uit van de afdekking van patiënten en instrumenten in de operatiezaal en worden gebruikt bij tandbehandelingen.
De tests die op deze materialen worden uitgevoerd, zijn even divers als de toepassingen van de eindproducten. Een belangrijke test is de trektest op strips (EN ISO 29073-3 / ISO 9073-3 / ASTM D5035). Hierbij wordt de maximale trekkracht gemeten, uitgedrukt als gemiddelde waarde voor elke samplerichting.
Verder wordt de variatie van de resultaten berekend. Andere belangrijke testmethoden zijn onder andere het absorptievermogen (EN ISO 9073-6) en doordringtijd van vloeistoffen (EN ISO 9073-8). Hiervoor wordt meestal een ZwickRoell testmachine van het type zwickiLine of ProLine (Z005) gebruikt.
