ISO 7206-13 Próba skręcania głowy kości udowej
W normie ISO 7206-13 opisano metodę badania służącą do określania wytrzymałości na skręcanie pomiędzy głową kości udowej a szyjką biodrową lub trzonem stawu biodrowego.
Cel & Obszar stosowania Wymagania Systemy badawcze Downloads
ISO 7206-13: Cel i obszar stosowania
ISO 7206-13: Implanty chirurgiczne – Częściowa i całkowita alloplastyka stawu biodrowego – Część 13: Wyznaczanie wytrzymałości na skręcanie połączenia główki kulistej z elementem trzonu kości udowej
- Sztuczne stawy biodrowe muszą wytrzymywać zarówno obciążenia ściskające, jak i obciążenia skrętne. W przypadku modułowych stawów biodrowych istotne jest, aby głowa kości udowej nie oddzieliła się od trzonu biodrowego. Niniejsza część ISO 7206 zawiera informacje na ten temat. Pozwala to również na określenie najlepszych możliwych kombinacji materiałów i stopów dla głowy kości udowej i trzonu biodrowego.
- Należy przeprowadzić co najmniej 5 testów na każdy typ główki/stożka. Przed badaniem łeb i stożek należy połączyć z określoną siłą analogiczną do ISO 7206-10 . Dodatkowo do prawidłowego zaciśnięcia wymagane jest przygotowanie głowy kości udowej.
Wymagania, dotyczące badań zgodnie z normą ISO 7206-13
System badawczy składa się z maszyny do badania materiałów o sile nominalnej 20 kN i napędzie skrętnym 500 Nm.
Sztuczny staw biodrowy (tutaj wykonany z metalu) obraca się na uchwycie (obciążenie skrętne) i jednocześnie przykłada się do niego obciążenie ściskające. Testuje się materiały i stopy, które najlepiej nadają się do wykonania takiego sztucznego stawu biodrowego.
- Charakterystyka odporności główki stawu biodrowego na momenty skręcające w normalnym użytkowaniu in vivo
- Zapewnia możliwość opracowania lepszego zakotwiczenia pomiędzy dwoma komponentami
- Przyłożenie wstępnej siły ściskającej, a następnie zwiększenie momentu poprzecznego, aż głowica się obróci
- Statyczna dwuosiowa maszyna wytrzymałościowa (20 kN) z napędem momentu skrętnego 500 Nm
