Próba rozciągania rur metalowych lub wycinków rur
Próbę rozciągania rur i wycinków rur (zwanych również próbkami wzdłużnymi) przeprowadza się zgodnie z normą ISO 6892 . Służy do określenia takich parametrów jak wytrzymałość na rozciąganie, granica plastyczności, granica wydłużenia i wydłużenie przy zniszczeniu.
Średnica rur ma kluczowe znaczenie dla szczegółowego przeprowadzenia próby rozciągania. W przypadku rur o mniejszej średnicy próbę rozciągania można przeprowadzić na całej rurze. W przypadku rur o większych średnicach powszechną praktyką jest pobieranie paska rury z rury jako znormalizowanej płaskiej próbki.
mniejsza średnica zewnętrzna większa średnica zewnętrzna systemy badawcze
Próba rozciągania rur o mniejszej średnicy zewnętrznej
Rury o średnicy zewnętrznej znacznie mniejszej niż 100 mm można mocować na końcach za pomocą uchwytu mocującego. Koniec rury jest dociskany i zaciskany jak płaska próbka.
W przypadku rur o większych średnicach rura jest wzmocniona od wewnątrz tzw. korkiem . Zapobiega to wcześniejszym uszkodzeniom spowodowanym zgnieceniem rurki podczas zaciskania przez uchwyt mocujący. Korek ma kształt stożkowy, dzięki czemu po próbie rozciągania można go ponownie wyjąć.
Próba rozciągania rur o większych średnicach zewnętrznych
W przypadku rur o większych średnicach ze ścianki rury pobierany jest wzdłużny pas rury jako znormalizowana płaska próbka. Próbki pasków rurowych (lub próbki wycięte z rur) mają krzywiznę na powierzchni wewnętrznej i zewnętrznej i w praktyce są zwykle mocowane za pomocą płaskich wkładek mocujących. Należy jednak zwrócić uwagę, że próbka taśmy rurowej w miejscu zaciśnięcia ulega odkształceniu plastycznemu. Aby uniknąć odkształceń plastycznych, można zastosować specjalne dostowane wkłądki mocujące do danej próbki taśmy rurowej.
ZwickRoell wspiera Cię odpowiednim sprzętem badawczym
ZwickRoell oferuje nie tylko maszyny wytrzymałościowe do prób rozciągania od 500 N do 2500 kN, ale także odpowiednie uchwyty mocujące.
Próby rozciągania przeprowadza się głównie w temperaturze pokojowej. W zależności od zastosowania rury, badanie można przeprowadzić także w podwyższonych temperaturach. Oprócz prób rozciągania według ISO 6892 istotne są tu także próby pełzania (np. według DIN 50118), podczas których na próbkę działa stały ciężar przez dłuższy czas.
