Badanie elementów mocujących
Elementami mocującymi są metalowe haki i oczka oraz śruby, nakrętki, wkręty i nity łączące elementy i blachy oraz profile, których nie należy rozdzielać pod wpływem naprężeń. W tej grupie należy uwzględnić ogólnie technologię połączeń, zwłaszcza technologię spawania i jej połączenia. Odpowiednie normy to DIN EN ISO 9015-1 i -2 jak DIN EN ISO 14271 i DIN ISO 22826.
Śruby i nakrętki Badanie ścinania Badanie zmęczeniowe Broszura informacyjna Metal
Badanie śrub i nakrętek
Elementy złączne to przede wszystkim śruby i nakrętki we wszelkich odmianach. Śruby i nakrętki są jednymi z najważniejszych elementów złącznych i są wszechobecne. Umożliwiają budowę skomplikowanych maszyn i systemów, a także pojazdów i budynków. Ponieważ w takich połączeniach skupiają się naprężenia mechaniczne, integralność śrub jest niezwykle ważna.
Istnieją różne metody badania śrub i nakrętek. Stosowane są tu próby rozciągania i próby twardości, a także próby zmęczeniowe, próby skręcania i udarnościowa próba zginania z karbem.
Próby ścinania elementów złącznych
Oprócz jednoosiowego naprężenia rozciągającego w użytkowanych elementach złącznych występują siły ścinające, które mogą szybko rozdzielić połączenie. Dlatego też niezbędne są próby ścinania połączonych części lub próbek. Dotyczy to szczególnie połączeń nitowych. Ważne jest, aby siłę przyłożyć precyzyjnie, tak aby oprócz siły ścinającej nie działały inne siły, które mogłyby zafałszować wyniki. ZwickRoell określa wraz z użytkownikiem prawidłowe mocowanie próbki lub komponentu i produkuje ten uchwyt na próbki dla użytkownika. Te urządzenia badawcze mogą być proste lub bardzo złożone, ale zawsze spełniają swoje precyzyjne zadanie.
Badanie zmęczeniowe na elementach złącznych
Oprócz naprężeń statycznych elementy złączne są na ogół poddawane naprężeniom cyklicznym. Dotyczy to również wibracji. Badania zmęczeniowe przeprowadza się najszybciej i najskuteczniej przy użyciu pulsatora wysokich częstotliwości . W mocowaniach specjalnych można przykładać siły cykliczne o obciążeniu górnym do 1000 kN w zakresie częstotliwości do ok. 285 Hz. Dzięki napędowi magnetycznemu, który wprowadza system łącznie z próbką w kontrolowany rezonans, w tym badaniu wymagana jest minimalna ilość energii, dlatego badanie jest bardzo opłacalne.
W tzw. próbkach H poszczególne połączenia poddawane są cyklicznemu rozciąganiu i ściskaniu, a elementy łączące poddawane są naprężeniom ścinającym. Przeznaczony do tego uchwyt próbki H początkowo rozkłada siły na całą konstrukcję. Zginanie, a co za tym idzie rozluźnienie konstrukcji, można zarejestrować za pomocą ekstensometru. Wykorzystując wartości wydłużenia, maszyna badawcza – w tym przypadku ponownie pulsator rezonansowy (Vibrophore) – może również kontrolować siły lub wydłużenie, w zależności od procedury badawczej.
