Przejdź do zawartości strony

Próba zginania metali zgodnie z ISO 7438, ASTM A370, ISO 8491

Próba zginania zgodnie z normami ISO 7438, ASTM A370 lub ISO 8491 jest znormalizowaną metodą określania właściwości zginających materiałów metalicznych. Umożliwia ocenę wytrzymałości na zginanie i sztywności zginania materiału.

Próbę zginania materiałów metalowych przeprowadza się w formie 3-punktowej próby zginania, podczas której próbka spoczywa symetrycznie na dwóch podporach, a za pomocą stempla zginającego przykładana jest siła pionowa w celu wytworzenia maksymalnego naprężenia zginającego.

Normy Próby & Kąt zginania Przeprowadzenie badania Wartości charakterystyczne Maszyny wytrzymałościowe FAQ

Normy, dotyczące prób zginania metalu

  • ISO 7438 - Materiały metaliczne - Próba zginania
  • ASTM A370 - Standard Test Methods and Definitions for Mechanical Testing of Steel Products
  • ISO 8491 - Materiały metaliczne - Rura (wycinek rury) -Próba zginania

Próby i kąt zginania w próbie zginania Metal

Badana próbka może mieć przekrój okrągły, kwadratowy, prostokątny lub wielokątny i stempel zginający odkształca ją plastycznie, aż do osiągnięcia określonego kąta ugięcia:

  • Zdefiniowany kąt ugięcia (np. 90°)
  • Kąt 180°, ramiona próbki są równoległe do siebie w określonej odległości
  • Kąt 180°, ramiona próbki leżą bezpośrednio obok względem siebie

Przy wymaganym kącie ugięcia wynoszącym 180° próbkę można ściskać za pomocą płyt ściskających przy próbie zginania.

Przeprowadzenie badania

Poprzez przyłożenie siły ze stempla zginającego próbka ulega odkształceniu plastycznemu, a co za tym idzie, ugięciu. Powierzchnia kontaktu próbki i stempla zginającego jest ściskana, a przeciwległa powierzchnia próbki rozciągana. Podczas próby zginania po jednej stronie zginanej próbki występują naprężenia rozciągające, a po przeciwnej stronie naprężenia ściskające.

W stosunku do przekroju próbki naprężenia są największe na krawędziach i w dużej mierze odpowiadają za uszkodzenie materiału. Te maksymalne naprężenia krawędziowe nazywane są również naprężeniami zginającymi. Po osiągnięciu granicy plastyczności lub granicy zgniecenia materiału następuje płynięcie plastyczne.

W porównaniu z próbą rozciągania lub próbą ściskania, próba zginania nie wykazuje równomiernego rozkładu naprężeń w przekroju poprzecznym próbki. Na materiał w równym stopniu wpływają siły rozciągające i ściskające. Dlatego w próbach zginania materiału obowiązują inne naprężenia graniczne niż w próbach rozciągania lub ściskania.

Próbę zginania zwykle przeprowadza się w temperaturze pokojowej.

Wartości charakterystyczne próby zginania zgodnie z ISO 7438

Wartościami charakterystycznymi próby zginania zgodnie z ISO 7438 są maksymalne naprężenie zginające, napotkane odkształcenia, wytrzymałość na zerwanie i zachowania niszczące materiału. Wyniki badań dostarczają ważnych informacji na temat wytrzymałości na zginanie i zachowania materiału przy zginaniu.

Znajdziemy optymalne badanie wytrzymałościowe spełniające wszelkie wymogi.

Zapraszamy do kontaktu z naszymi ekspertami branżowymi.

Chętnie odpowiemy na Państwa pytania!

Zapraszamy do kontaktu

Pasujące produkty do próby zginania metalu zgodnie z ISO 7438

Skorzystaj z wiodącego oprogramowania badawczego w badaniu materiałów

Oprogramowanie badawcze testXpert firmy ZwickRoell oferuje:

  • Prosta obsługa: Rozpocznij badanie natychmiast i po prostu bądź ekspertem – z maksymalną ochroną.
  • Bezpieczne i wydajne badanie: Skorzystaj z wiarygodnych wyników badań i maksymalnej wydajności badania.
  • Elastyczna integracja: testXpert idealnie pasuje do wszystkich Twoich aplikacji i procesów – po prostu zapewnia bardziej efektywny Workflow
  • Przyszłościowy Design: Oprogramowanie badawcze na cały cykl życia, gotowe na przyszłe zadania badawcze!

Oprogramowanie badawcze testXpert

FAQ

Próba na zginanie zgodnie z ISO 7438 dostarcza wartości charakterystycznych ja na przykład maksymalne naprężenie zginające, napotkane odkształcenia, wytrzymałość na zerwanie i zachowania niszczące materiału.

Sztywność zginania, znana również jako moduł zginania lub moduł sprężystości zginania, jest parametrem sztywności materiału pod obciążeniem zginającym. Wskazuje zdolność materiału do wytrzymywania naprężeń zginających i utrzymywania swojego kształtu.

Sztywność zginania oblicza się na podstawie danych z próby zginania: Sztywność zginania = naprężenie zginające / odkształcenie zginające

Wytrzymałość na zginanie (również maksymalne naprężenie zginające lub wytrzymałość na zginanie przy zerwaniu) wskazuje maksymalne obciążenie, jakie materiał może wytrzymać pod naprężeniem zginającym
. Zwykle podaje się ją w megapaskalach (MPa).

Wytrzymałość na zginanie oblicza się na podstawie danych z próby zginania: Wytrzymałość na zginanie = Maksymalna siła zginania / Pole przekroju próbki

Top