Internal Bond Test / Próba rozciągania Z
W Internal-bond-test (próba rozciągania Z) określa się siłę przylegania warstw do siebie zgodnie z TAPPI T 541 (ewent. także zgodnie z ISO 15754). Siłę przylegania warstw do siebie określa się na materiałach o strukturze wielowarstwowej (papiery duplex lub powlekane). Określa zdolność do dalszej obróbki podczas drukowania lub po powlekaniu. Badanie zgodne z TAPPI T 541 (lub ISO 15754) poddaje próbkę działaniu siły prostopadłej do powierzchni próbki. Aby uniknąć wpływu urządzenia na poluzowanie warstw, siła musi nadal działać pionowo, nawet jeśli próbka ulegnie uszkodzeniu. Wysoka sztywność poprzeczna i absolutna równoległość uchwytów mocujących to pierwsze warunki wstępne.
Internal Bond Test z ZwickRoell (próba rozciągania Z)
- Badanych jest 5 pojedynczych próbek, jedna po drugiej, przy jednym zastosowaniu, przy użyciu nośników próbek ustawionych pod kątem 90°.
- Nośniki próbek są zamontowane na precyzyjnych płytach ściskających i są odpowiednio równolegle, poprzecznie i sztywno na rozciąganie. Zapewnia to dokładne i powtarzalne wyniki badań.
- Przykładowa aplikacja: Próbkę przykleja się do nośnika próbki za pomocą dwustronnej taśmy klejącej. Drugi nośnik próbki ma tylko dwustronną taśmę klejącą po przeciwnej stronie.
- Podczas procesu badawczego próbka jest najpierw dociskana do drugiego nośnika próbki. Ciśnienie nacisku i czas docisku można dowolnie regulować.
- Następnie próbkę oddziela się w próbie rozciągania w czasie krótszym niż pół sekundy.
- Wartością pomiarową jest wytrzymałość na rozciąganie, która jest powiązana z powierzchnią próbki i w ten sposób skutkuje naprężeniem rozciągającym.
- Proces prasowania i próba rozciągania w jednym przebiegu roboczym.
- W przypadku próbek o dużej wytrzymałości: możliwe są również badania na połowie powierzchni badawczej.
- Urządzenie badawcze dostępne jest w wersji ręcznej lub półautomatycznej. W czasie badania paska próbnego można już przygotować drugi pasek.
Porównanie z Scott bond test
W porównaniu z Scott bond test, który określa podobne właściwości papieru, rozbieżność pomiaru w badaniu wiązania wewnętrznego jest znacznie mniejsza. Badanie wytrzymałości kolumnowej według DIN 54516 i Scott bond test według TAPPI T 569 są podobne. W tych testach próbkę poddaje się naprężeniom odrywającym. Scott bond test zostaje przeprowadzony na młocie do badania udarności. Chociaż uwzględnia zwykle duże prędkości przetwarzania, jest znacznie mniej powtarzalny ze względu na wewnętrzne straty energii spowodowane tarciem i oscylacjami.
