Badanie taśm, pasów, lin i powrozów
Prawie niezauważenie w życiu codziennym natrafiamy na niezliczoną ilość wstążek, taśm, pasków i lin. Są one narażone na ciągłe obciążenia i muszą spełniać określone cechy jakościowe, aby niezawodnie spełniać funkcje bezpieczeństwa (pasy bezpieczeństwa, liny wspinaczkowe, pasy przenośnikowe). Odtworzenie realistycznych warunków pracy wymaga skomplikowanych konfiguracji badawczych, specjalnych uchwytów mocujących i niezawodnego określenia wyników. Wymagania te są całkowicie spełnione przez asortyment produktów ZwickRoell.
Badanie na rozciąganie lin zgodnie z DIN EN ISO 2307
Wymagana jest pewna wiedza, zwłaszcza przy badaniu lin. Należy w dużym stopniu zapobiegać skręcaniu się liny lub utrzymywać ją możliwie jak najniżej podczas zaciskania.
Próbkę wprowadza się ergonomicznie, szybko i delikatnie, stosując zasadę owijania. Materiał próbki jest mocowany tylko na końcu, więc zasada ta nadaje się również do bardzo wrażliwych powierzchni. Próbka jest automatycznie centrowana przez rowek prowadzący. Naprężenie rozciągające badanej próbki zmniejsza się poprzez tarcie na rolce redukującej siłę. Mocowanie ostatecznie odbywa się mechanicznie za pomocą śruby (ewentualnie ze wzmocnieniem siły), klina lub hydraulicznego elementu dociskowego.
Trudne jest także przymocowanie znaczników pomiarowych do powierzchni skręconych lub skręconych próbek. Ze względu na energię uwalnianą w momencie zerwania liny wymagany jest bezkontaktowy optyczny system pomiarowy długodrogowy, ponieważ nie można precyzyjnie określić drogi trawersy jako wartości odniesienia dla wydłużenia. ZwickRoell oferuje optymalne rozwiązanie do badania rozciągania z różnymi uchwytami mocującymi do zawijania pętli i lin w połączeniu z bezdotykowym systemem pomiarowym długodrogowym.
Próba rozciągania pasów zgodnie z normą DIN EN 1492
Producenci pasów bezpieczeństwa i producenci oryginalni cenią systemy badawcze ZwickRoell w celu określenia wytrzymałości wyprodukowanych pasów bezpieczeństwa (z klamrą i bez). Próba rozciągania wymaga specjalnych uchwytów mocujących i odpornej na uderzenia obudowy ochronnej.
W innym badaniu określa się siłę zwalniającą klamrę pasa (bez obciążenia i pod obciążeniem rozciągającym). Podczas tego badania próbka jest zwijana na walcowym uchwycie mocującym i w ten sposób trzymana samodzielnie. System ten jest również zalecany do próbek wrażliwych na zaciskanie, ponieważ nie stosuje się tu konwencjonalnej metody mocowania. Nawijając się na walec, próbka materiału zaciska się na miejscu poprzez połączenie cierne.
Alternatywnie, krzywkowe uchwyty mocujące są również stosowane do taśm i pasów. Próbki można tu szybko i łatwo zamocować. Stosuje się je również do cienkich, wrażliwych na zaciskanie materiałów, aby uniknąć pęknięć zacisku lub poślizgu próbki podczas prób rozciągania. Dzięki zastosowaniu krzywej redukcji siły siła rozciągająca zostaje zmniejszona przed ostatecznym zaciśnięciem. Próbka jest bezpiecznie trzymana, co zapobiega pęknięciom zacisku. Badanie można przeprowadzić zgodnie z normą. Pęknięcie powinno nastąpić na wolnej długości mocowania, a nie na krzywych ugięcia. Do pomiaru wydłużenia należy zastosować optyczny system pomiaru drogi, ponieważ podczas zniszczenia uwalniana jest duża energia i nie można dokładnie określić drogi trawersy jako wartości odniesienia dla wydłużenia.
Próba rozdzierania w celu określenia przyczepności warstw zgodnie z normą DIN EN ISO 252
Próba rozdzierania pozwala określić przyczepność nośną konstrukcji warstwowych, takich jak pasy transportowe. Materiał próby zostaje przygotowany zgodnie z normą DIN EN ISO 252 . Na jednym końcu próbki badanej, przeciętym wzdłużnie, usuwa się pierwszą warstwę i następnie mocuje ją w uchwycie mocującym . W dokumencie określono dwie metody badawcze A i B służące do określania siły przyczepności pomiędzy warstwami oraz pomiędzy płytami osłonowymi a karkasem taśm przenośnikowych. Zasadnicze warunki badania odpowiadają normie ISO 36. Ma zastosowanie do wszystkich typów taśm przenośnikowych, z wyjątkiem taśm z rdzeniem z kordu stalowego i pasów z rdzeniem tekstylnym, których nominalna wytrzymałość na zerwanie jest mniejsza niż 160 N/mm.
Próba rozciągania na pasie transportowym zgodnie z normą DIN EN ISO 28
Zastosowana norma DIN EN ISO 283 określa metodę badania wytrzymałości na zerwanie, wydłużenie przy zniszczeniu i wydłużenia przy sile odniesienia tekstylnych taśm przenośnikowych przy pełnej grubości taśmy. Próbkę do badań wyciętą z grubości taśmy przenośnika rozciąga się za pomocą maszyny wytrzymałościowej do rozciągania do momentu zerwania. Wymaga to dużej i indywidualnej siły zaciskania w celu utrzymania próbek. W tym celu stosuje się hydrauliczne uchwyty mocujące z odpowiednimi zestawami wkładek. Aby zapewnić dokładność pomiaru, wymagany jest system pomiaru zmiany długości. Mechaniczny system pomiarowy można stosować tylko wtedy, gdy nie ma ryzyka uszkodzenia w przypadku pęknięcia próbki.