Określenie temperatury mięknienia Vicata rur z tworzyw sztucznych
ISO 2507-1 (ogólne metody badawcze), EN ISO 2507-2, EN ISO 2507-3
Podczas badania rur temperaturę mięknienia Vicata VST określa się zwykle zgodnie z normą ISO 2507-1 (ogólne metody badawcze), EN ISO 2507-2, EN ISO 2507-3 (zamiast EN 727) .
Cel badania
- Pomiar ten obejmuje scharakteryzowanie termoplastycznego materiału rury pod kątem jego zachowania termicznego. Badanie stosuje się odpowiednio, jeżeli planowane jest późniejsze użytkowanie rury w podwyższonych temperaturach.
- Wartość pomiaru VST nie reprezentuje wielkości fizycznej, lecz służy raczej jako wartość porównawcza do sprawdzania i klasyfikowania materiałów w tych samych warunkach badawczych.
- Temperatura mięknienia Vicata odnosi się do temperatury, w której okrągły wgłębnik o przekroju 1 mm² zagłębia się w próbkę dokładnie na głębokość 1 mm pod znormalizowanym obciążeniem 10 N lub 50 N. Temperatura mięknienia Vicata jest znormalizowana w ISO 306 i ASTM D 1525 .
- Klasyczne urządzenia VST współpracują z olejem silikonowym jako nośnikiem ciepła. Jest to najbardziej opłacalna metoda, którą można wykonać dokładnie i precyzyjnie. Ponadto ustalono procesy, które współpracują z powietrzem lub innymi mediami do przenoszenia ciepła, ale często mają tendencję do zapewniania mniej precyzyjnych wartości i większych rozbieżności wartości. Niezawodny proces z bezpośrednim kontaktowym przenoszeniem ciepła z powierzchni metalowych do próbki badawczej oferuje ISO 306 . Ten bezolejowy proces jest szczególnie odpowiedni, gdy problemem jest zapach podgrzewanego oleju i należy regularnie przeprowadzać badanie VST.
