Urządzenia do badania współczynnika płynięcia
Dla każdej objętości badawczej pasujące urządzenie do badania współczynnika płynięcia
Urządzenia do badania współczynnika płynięcia, określane także Urządzeniami pomiarowymi Melt Flow Index służą do określania masowego współczynnika płynięcia (MFR) i objętościowego współczynnika płynięcia (MVR) stopionego tworzywa sztucznego. Pomiar płynięcia stopionego materiału służy do porównywania różnych właściwości tego samego polimeru i jest ważnym parametrem dla zapewnienia jakości i kontroli przychodzących towarów, wyboru materiału i ustawienia maszyn przetwarzających u przetwórców tworzyw sztucznych. W zależności od etapu przetwarzania tworzywa sztucznego wymagania stawiane tym urządzeniom do badania współczynnika szybkości płynięcia są różne.
Przegląd urządzeń do badania współczynnika płynięcia Video Metody badania współczynnika płynięcia Proszę o wycenę lub poradę
Szczegółowe informacje o badaniu współczynnika płynięcia odnajdziesz tutaj:
Metody badawcze do określania MFR & MVR ISO 1133-1 / ISO 1133-2 ASTM D1238 / ASTM D3364
Przegląd poszczególnych urządzeń do badania współczynnika szybkości płynięcia
ZwickRoell dostarcza Urządzenia MFI (Melt flow index) firmom działającym na każdym etapie produkcji tworzyw sztucznych, w tym producentom surowców, mieszalnikom i przetwórcom. Znajdź odpowiednie Urządzenie do badania współczynnika płynięcia dla swoich potrzeb!
- Cflow jest szczególnie odpowiedni w obszarze kontroli towarów przychodzących, gdzie przeprowadza się tylko kilka badań.
- Mflow jest modułowy i posiada pneumatyczne urządzenie do nakładania obciążenia oraz czujnik przemieszczenia tłoka.
- Aflow dzięki zdefiniowanemu wstępnemu zagęszczeniu polimerów, automatycznej parametryzacji w zależności od materiału, szybkiemu wyciskaniu pozostałości z siłą do 80 kg i czyszczeniu za naciśnięciem jednego przycisku, pomaga uczynić proces badawczy wydajniejszym i bezpieczniejszym.
Typ urządzenia | Cflow | Mflow | Aflow |
---|---|---|---|
Poziomy obciążeń | 0,325 - 21,6 kg | 0,325 - 21,6 kg | 0,325 - 50 kg |
Metody badawcze zgodnie z ASTM D1238, ISO 1133-1, ISO 1133-2 | Metoda A | Metoda A, B, C | Metoda A, B, C, D |
Wyniki badania |
|
|
|
Typowy zakres pomiarowy |
|
|
|
Poziom automatyzacji | Niski poziom automatyzacji
| Średni poziom automatyzacji
| Wysoki poziom automatyzacji
|
Zakres stosowania | Niska objętość badawcza
| Średnia objętość badawcza
| Wysoka objętość badawcza
|
Metody badania współczynnika płynięcia
Badanie współczynnika płynięcia jest metodą do określania płynności termoplastycznych tworzyw sztucznych. Badanie mierzy, ile materiału przepływa przez znormalizowaną dyszę pod określonym obciążeniem i temperaturą. Wynik nazywany jest Wskaźnik szybkości płynięcia (MI) lub jako Melt-Flow-Index (MFI) .
Badanie wskaźnika szybkości płynięcia jest opisane w normie ISO 1133-1 i ASTM D1238 (ogólne metody badawcze), ISO 1133-2 (Metoda dla tworzyw sztucznych wrażliwych na wilgoć i szybko rozkładających się termicznie, takich jak np. PBT, PET lub PA), jak i wr ASTM D3364 (Metody badawcze dla PVC). ISO i ASTM opisują metody badawcze (Metoda A - MFR; Metoda B - MVR; Metoda C "połowa dyszy" - wariant do metody B i metody D badania wieloetapowego - FRR) podobnie, różnią się jednak Warunkami badania dla pomiaru MFR i MVR (Temperatura cylindra, obciążenie tłoka).
W każdej metodzie badawczej wykorzystuje się dyszę o określonej długości i średnicy otworu, a także o określonej temperaturze cylindra i obciążeniu tłoka, określone w normach ASTM D1238 lub ISO 1133 .
- W celu przeprowadzenia badania dyszę o określonej wielkości otworu wkłada się do nagrzanego cylindra.
- Granulki polimeru dodaje się i wciska w cylinder za pomocą tłoka.
- Podczas określonego czasu nagrzewania polimer topi się lub mięknie.
- Na tłoku umieszcza się obciążenie i stopiony polimer jest przepychany przez dyszę.
- Urządzenie do badania wskaźnika szybkości płynięcia oblicza wytłoczoną masę w jednostce czasu (MFR tworzywa sztucznego) lub drogi, jaką pokonuje tłok w jednostce czasu (MVR tworzywa sztucznego).
Na koniec badania dysza i kanał badawczy są czyszczone.
Często zadawane pytania, dotyczące naszych urządzeń Melt Flow Index / urządzeń MFI
Ponieważ Urządzenia do badania współczynnika płynięcia (zwane także Urządzeniami Melt Flow Index lub Urządzeniami MFI ) są zbudowane bardzo podobnie zgodnie z normami ISO i ASTM, a elementy istotne dla pomiaru, takie jak dysza, tłok badawczy i kanał badawczy, są identyczne, można założyć, że wyniki badań będą miały prawie ten sam poziom wartości, pod warunkiem, że dla odpowiedniego polimeru zostaną zastosowane Warunki badania dla pomiaru MVR i MFR (to samo obciążenie badawcze i ta sama temperatura badania).
Procedury badania wskaźnika płynięcia (Melt Flow Index, MFI) termoplastycznych tworzyw sztucznych są równoważne, ale nie identyczne, ponieważ różnią się w kilku punktach, szczególnie w procedurze eksperymentalnej:
- Warunki badania w pomiarach MVR i MFR: Temperatury badania i obciążenia badawczee są określone inaczej dla niektórych polimerów w normach ISO 1133 i ASTM D1238.
- Zalecane Ilości wypełnienia dla polimeru różnią się nieznacznie
- Czas trwania Fazy wstępnego grzania jest określony w normie ISO 1133-1 na co najmniej 5 minut, ale może również trwać znacznie dłużej. W ASTM D1238 czas od napełnienia polimerem do rozpoczęcia pomiaru jest znormalizowany na 7±0,5 minuty z wąską tolerancją.
- Punkt startu badania według norm ISO jest położenie tłoka 50 mm nad dyszą, natomiast w ASTM D1238 punkt ten wynosi 46±2 mm.
- Badanie wrażliwych rodzajów polimerów pod kątem historii zależnej od czasu lub temperatury i/lub wilgotności (np. PBT, PET lub PA) opisano w osobnej normie ISO 1133-2, natomiast ASTM D1238 ma określoną dla wszystkich typów polimerów ścisłą tolerancję czasową przebiegu badania.
- ISO 1133-1 w dużej mierze pozostawia użytkownikowi określenie pomiaru odpowiedniego odcinka lub odstępów pomiarowych , podczas gdy ASTM D1238 określa bardzo precyzyjnie, przy jakiej drodze tłoka lub w jakim przedziale odcinka należy przeprowadzić pomiar, przy jakiej wartości MFR lub wartości MVR.
Nawet najmniejsze zanieczyszczenie dyszy, kanału badawczego lub tłoka badawczego może prowadzić do znacznych odchyleń w pomiarze wskaźnika szybkości płynięcia. Przykładowo zanieczyszczenie zmienia właściwości ślizgowe polimeru na ściankach kanału badawczego i dyszy, zmniejsza szczelinę pomiędzy tłokiem badawczym a kanałem badawczym lub zmniejsza przekrój poprzeczny otworu w dyszy. Zwykle składają się z resztek badanego wcześniej polimeru, który osadza się w nierównościach ściany i ewentualnie tam ulega degradacji, tworząc warstwę przypominającą sadzę. Sytuacja jest szczególnie krytyczna, gdy dokonuje się pomiaru różnych polimerów jeden po drugim i wiąże się to ze zmianą temperatury badania. Problemem mogą być również osady ze środków czyszczących. Z tego powodu kanał badawczy czyści się zwykle niewoskowaną, czystą bawełnianą szmatką. W uporczywych przypadkach może być konieczne czyszczenie mosiężną szczotką lub wypalenie najważniejszych elementów.