Bağlantı elemanların testi

Bağlantı elemanların tüm çeşitlemelerde öncelikle vida ve somunlardır. Cıvata ve somunlar en önemli bağlantı elemanlarından biridir ve her yerde bulunur. Karmaşık makinelerin ve sistemlerin yanı sıra araçların ve binaların yapımını sağlarlar. Mekanik gerilmeler bu tür bağlantı noktalarında yoğunlaştığından vidaların bütünlüğü son derece önemlidir.

Vidalar ve somunlar için çeşitli test yöntemleri vardır. Burada çekme testleri ve sertlik testlerinin yanı sıra yorulma testleri, burulma testleri ve çentikli darbe testleri de kullanılmaktadır.

Bir bağlantıyı hızlı bir şekilde kesebilen uygulama makaslama kuvvetlerinde bağlantı elemanlarında ek olarak meydana gelen tek eksenli çekme gücü. Bu nedenle, bağlı parçalar veya numuneler üzerindeki kesme testleri kaçınılmazdır. Bu perçinli bağlantı için özellikle geçerlidir. Bu, kuvvetin kesin olarak uygulanmasına bağlıdır, böylece diğer kuvvetlerin devreye girmemesi için kesme kuvvetine ek olarak, sonuçların tahrif edilmesi söz konusu olabilir. ZwickRoell kullanıcı veya bileşenin kullanıcıyla doğru sabitlenmesini belirtir ve bu numune sahibini kullanıcı için üretir. Bu test cihazları basit olabilir, ancak aynı zamanda çok karmaşık da olabilir, fakat her zaman tam işlemleri yerine getirirler.

Statik strese ek olarak, bağlantı elemanları genellikle çevrimli (cyclic) gerilmelere daha fazla maruz kalırlar. Bu titreşimleri de içerir. Yorulma testleri, yüksek frekanslı bir pulsatör kullanılarak en hızlı ve verimli şekilde gerçekleştirilir. Yaklaşık 285 Hz'ye kadar bir frekans aralığında 1000 kN'ye kadar üst yüke sahip döngüsel kuvvetler, özel sabitlemelerde uygulanabilir. Numuneyi içeren sistemi kontrollü rezonansa getiren manyetik sürücüğe bağlı olarak, bu testde minimum enerjiye ihtiyaç duyulmaktadır, bu nedenle çok uygun maliyetli test edilmiştir.

Sözde H-numunelerinde, tek tek bileşikler, çekme ve basma kuvvetlerine döngüsel olarak maruz kalır, bağlantı elementleri kesilir. Bu amaçla sağlanan bir H-çene, başlangıçta kuvvetleri tüm yapıya dağıtır. Eğme ve böylece yapının serbest bırakılması bir ekstansometre çatalları ile tespit edilebilir. Test cihazı (bu durumda yine bir rezonans pulsatörü (vibrofor)) uzama değerlerini kullanarak, test prosedürüne bağlı olarak kuvvetleri veya uzamayı da kontrol edebilir.